UN NENO DA ALDEA

Meu rei, que alindas as vacas,

o pucho a parda e a marela,

na maiña tes unha vara 

e nos ollos tes unha estrela.

x

Os toxos telos por diante,

e polos pés tes a herba,

que a lingua da vaca rae

as mexelas da restreva.

x

Polo fondal tes o trigo,

polo cimal tes aveas,

e polo medio unha néboa,

chea de trasnos e meigas.

x

A escola quédache lonxe,

tes que alindar a xuvenca,

e xogar cos carabullos, 

e nos camiños coas pedras.

x

Meu rei, que alindas as vacas,

que estás criado na aldea, 

naciche pobre, meu rei,

coma un terreo sen herba.

x

A escola quedache lonxe, 

a túa tela nas leiras 

e polas congostras tortas ,

tes as escolas da aldea.

x

Qué ollos tes tan mainiños,

e canta inocente idea, 

reboulla na túa alma

e voa na brisa tenra.

x

Meu rei, que alindas as vacas,

o pucho a parda, e a marela, 

polos cómaros da vida,

polos silencios da aldea.

Fco. de Sotaventos