POR DETRÁS DO SILENCIO

-

¿Quén é este que se esconde

no taciturno secreto,

cal baluarte de sombra,

cal entendido do tempo,

ollando sempre nos pobos

e por detrás do silencio?

-

Minuetos inconcebibles

neste camiño esperpento,

neste terrible hemistiquio,

e no precario hemisferio.

-

Espazos que cabalgando

nos lombos dos mil milenios,

vai dominando as auroras

neste cínico universo.

-

Oh ,fealdade insurrecta,

auga chirle xurro vello,

devolve os mares de sangue

e as colecciós de esqueletos.

-

Espía no campo mártir,

e no celeste soberbio,

espada de gran poder,

e de pensamento necio.

-

Ai meus queridos irmáns

polas prais do deserto,

vades fuxindo sen rumbo,

vades nas ondas do éxodo.

-

Escravos, e opremidos, 

corren no enxubre do medo,

seguen o fraco camiño,

dentro do infame desterro.

-

Berros, queixumes e prantos,

vanse quedando no vento,

con luctuosos preludios,

de fusilados e presos.

-

¿Por qué han de ser os pobres,

quenes sufran os tormentos?

Fóra da nosa árbore,

fóra do noso eido,

fóra sombra das sombras,

fuxe dos nosos terreos.

-

Tí que quitache-la paz,

a que ten gozo e alento,

a que ten vida e esperanza,

a que suaviza conceptos,

a que verte mansedume,

a que declama regreso,

aquela do noso Amigo,

aquela que ven do ceo

aquela que sei cá vir, 

como veu Moisés no cesto.

-

Fco. de Sotavento