Que sorte
do que ama sen quererse,
do que soña por terte
e se morre por amarte,
dá a vida por quererte.
***
Que sorte
ser oleiro de homes,
de homes sobresalientes,
que teñan corazón de pan ,
e a alma teñan de aceite.
***
Que sorte
que o sol de vida
a todos por igual,
de modo permanente.
***
Que sorte
crer en Deus sen verlle
e terlle por pai,
sen coñecerlle.
***
Que sorte
sentir amor
e dar perdón
a quen che fere.
***
Que sorte
poder amar e pensar
libremente,
non ser fillo do diaño,
como aquel, como ese...,
como os xudas todos,
que por moi escondidos que anden
todos se parecen
***
Que sorte
que exista o aire
no ambiente,
e no seu aspirar
que te deleites.
***
Que sorte
que o mar,
siga movéndose,
non se desborde,
nin abra a terra
en tempos breves,
e as estrelas
estean tan lonxe
tan lonxe, tan lonxe...,
e estean presentes.
***
Que sorte
que o home
saiba do ben e do mal como
forzas opoñentes,
e vexa dentro da alma
a cor dos camiños,
que cada unha lle tende
***
Que sorte,
que astuto
e que intelixente,
que o home
sen ser o máis débil
nin ser o máis forte,
dos que lle acompañan
neste val de morte,
saiba dominar a toda criatura
baixo o seu albedrío,
caprichosamente.
***
Que sorte
antes da morte
dicirlle Adeus a quen ames
serenamente,
dicirlle adeus á vida
e convencerte,
pechando os ollos
lentamente
enmudeciendo a boca
para sempre,
para sempre.
***
Que sorte
que o mundo non pare
e por vinganzas quéimeno,
e os astros non se enfaden
e as galaxias se desangren,
avanzando lentamente,
baixo o seu lume estelar,
nas distancias celestes,
inflamando as nebulosas
e todos os corpos se estrellen
Qué sorte!
