UNHA FOGUEIRA DE AMOR

                                                 TEÑO UN REBOULLO DE AMOR,

                                                 UNHA FOGUEIRA DE CHAMAS,

                                                 UN DOENTE PADECER

                                                 QUE ME DEVORA E ASULAGA.

-

                                                 ASULÁGAME DE PRANTOS,

                                                 ASULÁGAME DE BÁGOAS

                                                 DENTRO DAS COVAS DO LUME

 ONDE SE QUEIMAN AS ÁNIMAS.

-

MORRO NA NOITE ESCURA,

NA DOENTE AFÓNICA PRAIA,

COS LEÑOS SECOS ARDENDO,

E NOS FIOS DA LONGA GADAÑA.

-

AQUÍ VIVO CONSUMIDO

COMA A CINZA QUE SE APAGA,

COMO A CHARAMUSCA CEIBA,

-

COMO O TIZÓN QUE DESMAIA,

COMA A CHARETA QUE ESTOUPA

E FUXE SOA DA BRASA

E MORRE NO AIRE CEGA

E CEGA EN CINZA REMATA.

                            FCO. DE SOTAVENTO