MELURA        GALEGA

ARUMES DO MEU AMOR

MIÑA DORNIÑA DE VELA,

MIÑA LANCHIÑA DA RÍA,

MIÑA PEQUENA SEREA.

.

NON SEI CÁNTO CHE DIRÍA

MAIS NON ME DEIXA A PEREZA,

EN DICIRCHE CANTO SINTO

NAQUILO QUE TANTO PENSAS,

NA DOURADA QUE TI QUERES

MÁS ALÓ DAS TÚAS VEAS,

.

.

MÁIS ALÓ DA MIÑA VIDA,

MIÑA DORNIÑA DE VELA,

MIÑA LANCHIÑA DA RÍA,

MIÑA LINDIÑA SEREA. 

---

RULIÑA DOS MEUS OLLOS

GAIVOTIÑA DAS MAREAS,

ARUME DE BRANCA SALSA,

BRISIÑA DAS MIÑAS LENDAS.

EL SILENCIO

ALLÍ NO ESTÁS AMIGO MÍO

¿DÓNDE ESTÁS OH,MI AMADO?

NI AMAS LOS DEDOS DEL VIENTO,

NI LA BRISA VESTIDA DE ABRAZOS:

.

SÓLO MIRAS A LOS CIELOS,

AL OTRO LADO DE LAS ESTRELLAS,

DONDE HABITAN OTRAS CALMAS

OTROS PARECIDOS SOSIEGOS.

.

NO QUIERES LA VOZ DEL TRUENO,

NI TE EMBARCAS EN LAS NUBES

CON LAS CRINES DE LOS VIENTOS,

NI VUELAS EN VENDAVALES

ENTRE LAS SENDAS DEL CIELO.

.

QUERIDO Y AMADO SILENCIO,

NO QUIERES LA TENUE LLUVIA

NI QUE MOJEN TUS CABELLOS,

NI QUIERES QUE LOS GRANITOS

NO CANTEN POR ALTOS CERROS,

NI QUIERES QUE TE MOLESTEN

.

LOS TAMBORES DE LOS TIEMPOS,

NI TEMBLORES QUE AGRIETEN

LAS COLUMNAS DE LOS PUEBLOS,

NI LA RUEDA DEL MOLINO

NI LA VOZ DE MOLINERO.

.

QUERIDO Y AMADO SILENCIO

POR DÓNDE ESTÁS ESCONDIDO?

TÚ QUE SABES LOS SECRETOS,

Y POR QUÉ ESTÁS TAN CALLADO?

¿Y POR QUÉ GUARDAS MISTERIO

DE LAS COSAS INVISIBLES

Y LAS QUE ARRASTRA LOS CUERPOS?

.

NI BOCAS QUE HABLEN CONTIGO,

NI DE CERCA NI DE LEJOS,

Y APENAS QUIERES LOS PASOS

DEL EMBRUJO DE TUS SUEÑOS,

Y ESCRIBES MELANCOLÍAS

EN LOS BOSQUES HECHICEROS,

LOS PRELUDIOS DE LO RÍOS

.

QUE SIEMPRE TE DAN ALIENTO,

Y SUSPIRAS TAN CALLADO

QUE HASTA ESPANTA TU ASPECTO,

POR SER TAN MISTERIOSO

.

TÚ, SEÑOR QUE ERES EL DUEÑO, 

POR TANTOS LIBROS QUE TIENES

TODOS LLENOS DE SECRETOS,

PORQUE TÚ LOS SABES TODO...,

DESDE LOS TIEMPOS ETERNOS.

  ARTES DA RÍA DAS QUE ARMEI POLA MIÑA MAN AOS CATORCE ANOS CANDO XA SABIA COMPOÑER AS REDES E ARMALAS. CON TODAS ELAS ANDEI A PESCAR

ANDEI Á RAPETA

.

DESPERTEI ÓS TRÊS ANOS E RECORDO DESDE AQUELA QUE XA TIÑA MEMÓRIA DE CANDO DESPERTEI PERO NON SABÍA QUE ERA ESTA VIDA MAIS ÓS SEIS ANOS DINME CONTA DE QUE XA ERA UN NENO GRANDE E XA ME GUSTABA XOGAR COS A MIGOS ÁS BOLAS E Ó PALÁN DE VILLARDA E A PITA CEGA. MAIS NA MIÑA CASA XA VIN QUE HABÍA QUE TRABALLAR E XA DAQUELA MEUS PAIS COMEZARON A MANDARME AOS RECADOS E MAIS LOGO CANDO XA TIÑA SETE ANOS UN DÍA
.
.

,MANDAROME LEVAR A CEA A MEU PAI E A MEU IRMÁ UNHA CALDARETA DAS GRANDES DE CALDO QUE SÓ ERAN PATACAS E BERZAS,E TIVEN QUE IR DENOITE PECHADA POLO ESCURO CAMIÑO DAS FÁBRICAS ONDE Ó PASAR POR EL TIÑA MOITO MEDO AS AVISIÓS E DESPOIS DE PASO TIÑA QUE IRE POLO ARIAL ABAIXO ATA CHEGARE A BAIXAMAR QUE ESTABAN RAPENTANDO CO BOU ÓS CORBELOS E Ó CAMARÓN E ÓS LINGUADOS.
.
.
TERÍA XA SETE ANOS E DESA EDADE XA COMECEI ANDAR Ó MAR AO PÉ DE MEU PAI E DE MEUS IRMÁS ANDAR Á RAPETA.
.
.
OS PRIMEIROS LABORES QUE TIÑA QUE FACER ERA TERMAR DO CHICOTE DO CABO DA RAPETA A BEIRA DA ONDA. MOITAS VECES QUE RAPETÁBAMOS POLAS NOITES, RECORDO QUE PASABA MOITO FRÍO PORQUE NON TIÑA UNHA CHAMBRA QUE ME ABRIGARA E CANDO ISTO ME PASBA METÍAME NA AUGA PARA PODER QUITARE O FRÍO PORQUE A AUGA DO MARE ESTABA MUI QUENTIÑA E FÓRA DELA TIÑA FRÍO PERO CANDO XA TIRABAS POLA CALA, XA NO O TIÑAS, E ASÍ MOITAS VECES AS DÚAS E AS TRES DA MAÑÁ NA BAIXAMAR.
.
.
.
COMO CASE SEMPRE ESTÁBAMOS PRECARIOS DE BRAZAS DAS CALAS, CANDO SAÍAN DA BEIRA DA ONDA, COA CHALANA, MEU PAI TIRABA POR MIN CARA A FÓRA QUE CADA VEZ QUE TIRABA POR MIN QUERIA QUE FOSE MÁIS PARA BAIXO DAS ONDAS E ASÍ ACADABA MÁIS BRAZAS DE MAR SOBRE FÓRA; PERO EU ASÍ QUEDABA METIDO NO MAR ATÉ DEBAIXO DOS BRAZOS.
.
.
.
EU ANDABA SEMPRE REMANGADO E MOLLADIÑO, PERO NO VERÁN DE DÍA OU POLA TARDIÑA Ó AXEXO, NON TIÑA FRÍO.
.
CANDO REMATABAN DE LARGARE A CALA ATRAVESABAN ALÓ FÓRA LARGANDO A RAPETA A SON DA PRAIA.
.
DESPOIS DE LARGARE A RAPETA VIRABAN PARA TERRA E AO CHEGAREN Á BEIRA DA ONDA SALTABAN DA CHALANA E XA COMEZABAN A HALAR POLA CALA.
.
LOGO VIÑA MEU PAI PARA XUNTA MIN E XA COMEZÁBAMOS A TIRAR POR ELA MEDIANTE UN PEDAZO DUN CABO CHAMADO CINTO METIDO EN REDONDO AO REDOR DAS CADEIRAS E DESTE XEITO ÍAMOLA TRAENDO POUCO A POUCO A RAPETA PARA TERRA.
.
.
CANDO ASOMABAN OS CALÓS POR FÓRA DA ONDA, QUE SON UNHES PAUS DE TOXO QUE LEVA CADA UNHA DAS PERNAS, OU EXTREMOS DE RAPETA, CADA UN XA COLLÍA A SÚA RELINGA DE COSTUME.
.
.
NA NOSA PERNA MEU PAI HALABA POLA PEDREIRA E EU POLA RELINGA DA CORTIZA (DO CORCHO).
.
,
CANDO CHEGABA A COPEADA ÁS NOSAS PERNAS E SE VIÑA MOITO PEIXE ENVASÁBAMOLO NAS BANCADAS CO SALABARDO E SE VIÑA POUCO IGUAL OU ESCOLLÍAMOLO DENTRO DA AUGA ONDE NOS DABA O MAR POLOS XIONLLOS.
.
,
SE VIÑA XEBRA ESCOLLÍAMOLA COAS MAS ATÉ DEIXAR O PEIXE LIMPIÑO DENTRO DA COPEADA.

SI PODÍAMOS ERGUELO COS BRAZOS PARA A CHALANA, EMBOCÁBAMOLO NA BANCADA DE PROA E SENÓN METÍAMOLO A BORDO CO SALABARDO.

CANDO VIÑA POUCO PEIXE, MOITAS VECES, ARRASTRÁBAMOS A COPEADA MAILO PEIXE PARA O SECO.

ALI, BALEIRÁBAMOLO Á CARON DA AREA E ENTRE TODOS DE FORMA ENCUCADA ÍAMOLO ESCOLLENDO PEIXE POR PEIXE.
X
O QUE VALÍA BOTÁBASE NUN QUEIPO E O QUE NON, TIRÁBASE AO MAR. REMATADA A RAPETADA DE CAMIÑO XA NOS PREPARÁBAMOS PARA TIRAR OUTRO LANCE; PERO CANDO NON VIÑA NADA TENTÁBAMOS POR DIFERENTES SITIOS DA RÍA BUSCANDO O PEIXE.
X
AS FAENAS DA RAPETA PRÁCTICAMENTE COMENZABAN DESDE XUNIO A NOVEMBRO.
X
CANDO XA PUIDEN VOGAR COMA OS HOMES AÍNDA NON TIÑA CATORCE ANOS. ENTÓN COMO AMIN E A MEU PAI NOS GUSTABA IR ÁS PRAIAS DA COSTA, ONDE ÁS VECES HABÍA MOITOS ROBALOS E ROBALIZA MEDIANA, CANDO ERA O MAR DE PRAIAS COMO ASÍ SE DENOMINABA, (MAR MOI BO) ESES DÍAS QUE VALÍA PARA IR AS PRAIAS DA COSTA ÍAMOS A REMO DESDE CEDEIRA ATÉ A
X
X
FROUSEIRA (VALDOVIÑO) E OUTRAS VECES A OUTRAS PRAIAS PEQUENAS DA MESMA ZONA. NESTAS PRAIAS HABÍA QUE SER MOI ASTUTO PARA LIBRARSE DOS GRANDES GOLPES DE MAR PORQUE AO MÍNIMO DESCUIDO VISUAL PODÍATE ENVOLVER CO APARELLO E EMBARCACIÓN NO INTRE QUE ÍAS LARGANDO A RAPETA, DE SETENTA BRAZAS DE LONGO ATRAVESADO AS ALTAS OLAS.
X
X
MOITAS VECES TIÑAS QUE APROAR PARA QUE A OLA NON TE RIBIRASE ENVOLVÉNDOTE NO APARELLO E CON EL TE AFOGASES. MEDO NON O TIÑAS; PERO TEMBRABAS DE PRECAUCIÓN. HABÍA QUE SABER TRABALLAR MOI BEN PORQUE DE NOITE NON TES VISIÓN PARA EQUILIBRAR BEN O GRANDE GOLPE DE MAR QUE CHE VEN ENCIMA DE TI. HABÍA QUE SER O MÁIS RÁPIDO POSIBLE VOGANDO CADA UN CON TODAS AS SÚAS MÁXIMAS FORZAS PARA LIBRARSE DO MAR. TEMOS COLLIDO BOAS GUICHADAS DE ROBALIZA E DE SARGOS.
X

X
OS SARGOS MAILOS MUNXES E ROBALOS, POLAS NOITES CANDO É O MAR BO ACHÉGANSE DEICA A BEIRIÑA DA ONDA.
X
A MAIOR RAPETADA QUE CONSEGUIMOS COLLER NA VIDA DA NOSA RAPETA CON MEU PAI, E COS MEUS IRMÁS, POR VENDAVAL DA POSTURA NOVA, FORON TRES CHALANAS E MEDIA DE CHIN CHÍN QUE PESARON 3300 KILOS NA PRAIA DE CEDEIRA, O 23 DE XULLO DE 1956. (SIGUE)
Fco. de Sotavento

A LA MADRE LIBERTAD

Ya se ven las cándidas palomas

surcado por los senderos,

y miles de golondrinas

llevando prosas y versos.

.
Que se enciendan los caminos

y que vengan los presagios…

porqué los quiero cerrar

¡si yo los quiero perfectos!

¡Querida madre del viento!

y cuánta sed tengo de verte

y cuánta sed tengo de amarte

y qué ansias locas de quererte.

Cuánta oh, madre, de abrazarte

y quiero que la estirpe del mundo

te quiera como propia madre

abridle los portones del alma.

Vosotros salvadores de patrias

y vos cobardes y dictadores

todos los buenos hipócritas

y aquellos burdos farsantes.

Ella tiene por ventura

hacer de sombras lunares

miradla esclavos míos

como por los presos baja.

Que turgencia es la suya,

que con amor os abraza,

no veis que agraciada viene,

qué señorial y galana.

Como atraviesa la aurora

de madre y de capitana

yo me postro ante ella

y le rindo toda mi alma.

Por ella lloro con pena

por ser nuestra querida madre,

acercarte madre querida

y funde la nueva patria.