FILLO DUN MARIÑEIRO

:

ESTÁ CASTRELO DURMINDO

E CINCO CORVOS CANTANDO,

E DESPERTANDO AO POLÍTICO

DUN APOSENTO PRECÁRIO.

:::::::

E CANDO CASTRELO ESPERTA,

TOQUEANDO E MEDIO ESPIDO,

PAROUSE UN POUCO A PENSAR...,

E DICINDO ISTO DIXO:

-

QUE NON ME GUSTAN OS CORVOS

QUE CANTEN O NOSO HIMNO;

E DANDO PASOS PRA ESCOLA

ENTRE LAMAS DO CAMIÑO,

CUN POUCO DE PAN NO PETO

SEN ZOCAS E MÉDIO ESPIDO;

VAI ROENDO UNHA CODIÑA

UNHA CODIA DE PAN DE MILLO.

-

-

QUEN ME DERA, MEU AMIGO,

OS QUE NUNCA NOS CANTARON,

E QUE SEMPRE NOS DEIXARON

NO SILENCIO FUXITIVO,

QUE XA NOS TEMPOS DOS BARDOS

NOS DEIXARON ISTO DITO:

“O QUE NON CANTOU CON NOSCO

QUE NON CANTE O NOSO HIMNO”;

:

:

POLO MAR BAIXA DESCALZO

COAS ESTRELAS DA INXUSTIZA...

MAIS OS VENTOS QUE LLE ZOAN,

SON DAS IDEAS FASCISTAS;

COA FERRADURA DA NOITE,

E CO PEIXE SEN ESPIÑAS.

: 

:

E CO VENTO QUE LLE ZOA:

VAI TRONZANDO A NOSA DORNA

COS DOUS TRINQUETE DE PROA

EU VELAME DA INXUSTICIA.

;

;

CAI O PLAN DA VELA ROTA.

UNHA GAIVOTA NAS ONDAS

TRAE OS TRINTA FIOS ROTOS,

QUE BULINDO CÔAS VELAS TRIZADAS

VAI RACHANDO OS BERROS DO VENTO,

E LLE ESTALAN AS DRIZAS GASTADAS,

DA IMPACIÊNCIA DO NOSO CASTRELO.

:

:

MAIS AS BÁGOAS DA HISTÓRICA DORNA...,

ENTRE OS CONS DAS ENTRAÑAS DUÍDAS,

VAI MARCANDO O RUMBO DE FÓRA

SOBRE OS ALÉNS DA TORCIDA PORFIA...

:

:

XÁ NOS XURDEN AS BÓIAS NA PROA....

E NOS CANTAN AS VELLAS GAIVOTAS,

MAIS AS CERRAZOS DOS NORDÉS,

A DORNA NO MAR QUEDA SOA...

:

:

CANDO CASTRELO DESPERTA

E DANDO VOLTA REDONDA,

A MESANA RACHA E ARREVENTA,

MENTRES A DORNA CAPEA SOA

E COSENDO OS FARRAPOS SEN FÍO 

IZA MESANA E DE NOVO PANEA.

:

CASTRELO XA ENTRA NOS PORTOS 

DEVISANDO AS VILAS VELLAS,

CO SEU MASCARÓN DE OURO

IZANDO A NOSA BANDEIRA

E SALTANDO EN TERRA DIXO:

;

:

¡MIÑA NAICIÑA DO VENTO

CÁNTO ME TARDA POR VERTE,

E CÁNTA SEDE CHE TEÑO

DA PERTARTE E DE QUERERTE!

Fco. de Sotavento